Giriş
Peyzaj ekolojisi, biyolojik çeşitlilik ve ekosistem işlevselliği üzerinde insan faaliyetlerinin etkilerini anlamak için kapsamlı bir çerçeve sunmaktadır. Bu bağlamda, “Leke-Koridor-Matriks” modeli, peyzajın yapısını ve organizmalar arasındaki etkileşimleri anlamak amacıyla önemli bir analitik araç olarak öne çıkmaktadır. Bu araştırmada, Leke-Koridor-Matriks modelinin temel bileşenleri ve peyzaj ekolojisinin sürdürülebilir planlamasında nasıl kullanılabileceği ayrıntılı bir şekilde incelenmiştir.
1.Peyzaj Ekolojisi
Peyzaj ekolojisi, biyolojik çeşitlilik, ekosistem yapıları, ve bu sistemler içindeki organizmaların etkileşimlerini anlamak amacıyla peyzaj düzeyinde gerçekleşen ekolojik süreçlere odaklanan bir disiplindir. Bu alan, çeşitli ölçeklerdeki doğal ve insan yapısı özelliklerini, habitatları, ve bu özellikler arasındaki bağlantıları inceleyerek peyzajlardaki ekosistem dinamiklerini anlamayı amaçlar.
Peyzaj ekolojisinin temel amacı, çeşitli ölçeklerdeki ekosistemlerin organizasyonunu ve işleyişini ortaya koymaktır. Bu, biyolojik çeşitliliğin korunması, ekosistem hizmetlerinin sürdürülebilirliği, ve ekosistemler arası bağlantıların anlaşılması gibi konuları içerir. Peyzaj ekolojisi, bu hedeflere ulaşmak için ekolojik modeller, alan çalışmaları ve veri analizleri gibi çeşitli araçları kullanır.
Peyzaj ekolojisi, ekosistemlerin karmaşıklığı ve dinamikleri ile başa çıkmak üzere multidisipliner bir yaklaşım benimser. Ekonomik, sosyal, ve çevresel faktörleri birleştirerek, doğal ve insan yapısı peyzajların gelecekteki sürdürülebilirliği üzerindeki etkilerini anlamayı hedefler. Bu, genellikle coğrafi bilgi sistemleri (CBS), uzaktan algılama, ve ekosistem modellemesi gibi teknolojik araçlarla desteklenir.
Sonuç olarak, peyzaj ekolojisi, ekosistemlerin kompleks yapılarını ve bu yapıların insan faaliyetleriyle olan etkileşimlerini anlamayı amaçlayan önemli bir bilim dalıdır. Bu bilgi, sürdürülebilir doğa koruma ve peyzaj planlaması stratejilerinin geliştirilmesine katkıda bulunabilir.
2.Leke-Koridor-Matris Modeli
2.1 Leke (Patch)
Leke, homojen bir özelliğe sahip belirli bir alanı temsil eder. Ormanlar, göletler veya çayır alanları gibi doğal veya yapay özellikler leke olabilir. Her bir leke, özgün özelliklere ve ekosistem dinamiklerine sahiptir.

2.2 Koridor (Corridor):
Koridorlar, farklı lekeler arasında bağlantı sağlayan, genellikle daha dar ve uzun alanlardır. Bu koridorlar, göç eden organizmaların hareket etmesi için önemli geçiş yollarını oluşturur. Ayrıca, genetik çeşitliliği artırmak ve izole popülasyonları birleştirmek için kritik rol oynar.
Peyzaj koridorları beş gruba ayrılır:
kalıntı koridorları; bir alandaki orijinal vejetasyonun bir bölümünün yok edildiği küçük bölümünün ise bir hat boyunca bırakıldığı durumlarda oluşur. Örnek; İzmir demir yolu
tahribat koridorları; eğer bir alanda, bir peyzaj matriksinin de tahribat oluşuyorsa ve bu tahribat doğrusal bir hat boyunca gerçekleşmesinden oluşur. Örnek: Avustralya ormanı
bitkilendirilmiş koridorlar; çeşitli ekolojik nedenlerle insanlar tarafından ekilip-dikilen bitkilerin oluşturduğu hatlardır. Örnek; High Line
doğal (kaynak) koridorlar; akıntı, toprak tipi ve jeolojik oluşundular veya bu tarzda etmenlere karşı vejetasyonun göstermiş olduğu bir tepkidir. Örnek; Ankara’da Eymir Gölü Havzası
yeniden-oluşan koridorlar; peyzaj matriksi içerisinde yer alan bir arazide bir hat boyunca vejetasyonun yeniden büyümesi ile ortaya çıkan koridorlardır. Örnek; Gölbaşı Millet Bahçesi

2.3 Matris (Matrix):
Matriks, lekeler ve koridorlar arasındaki geniş alanı temsil eder. Bu geniş alan, genellikle insan faaliyetleri tarafından değiştirilmiş tarım arazileri veya kentsel alanları içerir. Matriks, lekeler arasındaki mesafeleri ve geçirgenliği gösteren bir matris olarak düşünülebilir (Dramstad, Olson, Forman, 1996).

3.Uygulamalar ve Sürdürülebilir Planlama
Leke-Koridor-Matriks modeli, peyzajın biyolojik çeşitlilik üzerindeki etkilerini değerlendirmek ve sürdürülebilir planlama stratejileri geliştirmek için kullanılır. Özellikle, bu model, koridorların ve lekelerin yerleşimi, büyüklüğü ve bağlantılarının optimize edilmesi yoluyla ekosistem bütünlüğünü artırmak için kullanılır. Sürdürülebilir peyzaj planlaması, tarım ve kentsel gelişim gibi insan faaliyetlerinin ekosistemlere etkilerini en aza indirgemeyi amaçlar.
4.Teknolojik Gelişmelerin Rolü
Teknolojik gelişmeler, Leke-Koridor-Matriks (LKM) modeli ile peyzaj ekolojisinin entegrasyonunda ve bu modelin analitik gücünün artırılmasında kritik bir rol oynamaktadır. Uzaktan algılama tekniklerindeki ilerlemeler, farklı lekelerin, koridorların ve matriksin detaylı haritalanmasını sağlar, bu da modelin daha hassas ve gerçekçi olmasına olanak tanır. Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) ve benzeri teknolojik araçlar, büyük veri setlerini etkili bir şekilde analiz etme ve bu analizlerden çıkan bilgileri peyzaj planlamasına uyarlamada büyük öneme sahiptir. Ayrıca, sensör teknolojileri sayesinde, ekosistemlerdeki değişimleri daha hızlı ve hassas bir şekilde izleme yeteneği artar. Bu teknolojik olanaklar, lekeler arasındaki bağlantıları ve koridorların işlevselliğini değerlendirmede, sürdürülebilirlik stratejileri geliştirmede ve biyolojik çeşitliliği artırmak için önerilen müdahalelerin etkinliğini izleme süreçlerinde daha yüksek çözünürlük ve doğruluk sağlar. Sonuç olarak, teknolojik gelişmeler, Leke-Koridor-Matriks modelini daha güçlü ve uygulanabilir bir araç haline getirerek peyzaj ekolojisinin anlayışını ve yönetimini iyileştirmektedir.

Kaynak:Dramstad, W. E., Olson, J. D., & Forman, R. T. (1996). Landscape ecology principles in landscape architecture and land-use planning.
Yazar: Eda ŞENTÜRK (2023)